Zondagochtend, lekker uitgeslapen samen met Jean Paul. Een dag waarop we niks hadden afgesproken, gewoon doen waar je zin in hebt. 's Morgens lopen we uit een lolletje samen gelijk naar het zolder. Fleur zat er niet goed bij dat zag ik inmiddels al in een oogopslag. Een stukje voer pakte ze wel aan, maar het duurde lang voordat ze er op was uitgekauwd. Het was me de laatste dagen al opgevallen dat het kauwen haar niet helemaal lekker verging. Maar omdat dr Deugd had gezegt dat ze haar kiezen flink hadden geslepen en ze er in ieder geval drie maanden zonder problemen mee verder moest kunnen, twijfelde ik of ik het me niet een beetje inbeelde en me onnodig ongerust zou lopen te maken.
Zondag was het mis. Gelijk Metacam en Primperan gegeven zodat ze geen pijn zou hebben. Door de Metacam ging ze wel weer een beetje eten, maar ik voelde de zwarte onweerswolk al boven ons hoofd hangen. Ik heb de spoeddienst van de dierenkliniek gebeld. 's Middags had dr Deugd zelf dienst. Erg prettig omdat hij weet wat er bij haar gedaan is en gespecialiseerd in het gebitten. Eerst telefonisch contact gehad met hem. Hij kon zich niet voorstellen dat ze echt last van haar gebit had, maar na goed overleg hebben we besloten naar de kliniek te gaan om zeker te weten wat er aan de hand is.
Om drie uur waren we daar. Hij heeft gekeken en begreep niet dat er al na vier weken zulke randen met haken op haar kiezen zaten. Opties zijn er wel, maar dat betekend het dat ze iedere drie weken voor het slijpen van haar kiezen moet met een narcose en zich dan dus een van drie weken beroerd voelt. Grote kans ook dat het proces zich zal gaan versnellen en de tijd dus nog korter wordt. Inmiddels zijn we in een aantal maanden tijd al heel vaak met haar naar de dierenarts geweest met dit probleem, velen hebben zich er over gebogen, voer hebben we veranderd, andere dierenklinieken benaderd. Je staat voor een heel groot dilemma. Fleur wil je niet kwijt, eigenlijk nooit, maar de behandeling die ze daarvoor moet krijgen is zwaar en oneindig. Daarnaast is het de vraag of ze steeds weer de narcose door zou komen. Kiezen trekken is geen optie. Beide onderste rijen kiezen zijn het probleem en een konijn zonder kiezen kan geen dierwaardig bestaan leven. Het is zelfs de vraag of ze het overleven.
Natuurlijk heb ik er al vaker over gedacht wat te doen als we met onze rug tegen de muur komen te staan. Deze situatie zag ik een beetje aankomen, maar je kunt je er nooit op voorbereiden.
Ik heb met veel mensen over de situatie gesproken en de dierenarts gevraagd wat hij vond. Medisch gezien kunnen we haar iedere drie weken helpen aan haar gebit, maar als je gaat kijken naar kwaliteit van leven...dat was exact mijn gedachte.
Fleur heeft een geweldig leven gehad, helaas niet lang, maar het heeft haar aan niets ontbroken in de tijd dat ze hier is geweest. Ik heb mezelf daarvan kunnen overtuigen. Als ze ziek was zat ik dag en nacht bij haar om haar er doorheen te slepen en dat is steeds weer gelukt, maar dit wil ik haar niet aan doen iedere drie weken. We hadden gehoopt dat de operatie er voor zou zorgen dat ze in elke geval drie maanden klachtenvrij zou zijn en dan is het acceptabel. Dan is er tussendoor voldoende tijd om kwaliteit van leven te hebben, maar nu niet.
Haar leventje heeft niet lang geduurd, maar we hebben van haar genoten van kleins af aan. Ik hoop en denk ook wel dat ze onze liefde gevoeld heeft en dat we altijd het beste voor hebben gehad met haar. Ook nu we de beslissing genomen hebben haar niet nog vaker ziet te laten zijn, met veel pijn en narigheid.
Omstreeks kwart over drie is ze zondag in mijn armen ingeslapen, heel rustig en heel vredig. Ze is bij Bo en Tom begraven.
Het verdriet delen we nu met zijn allen. Er is leegte niet alleen voor ons ook voor Jimmy. Hij doet het goed tot nog toe, maar hij moet niet alleen blijven.
big o software aim, big o software, big o skate park, big o site myspace.com, big o running time.
Комментариев нет:
Отправить комментарий